Θα ήθελα να καταγγείλω ένα περιστατικό που μου συνέβη σήμερα. Είχα πάει να αγοράσω διάφορα στρατιωτικά είδη μιας και σε 2 μέρες παρουσιάζομαι στο ΚΕΠΑΛ για να υπηρετήσω τη θητεία μου. Είχα πάει με το αυτοκίνητο της μητέρας μου στο Παγκράτι και πάρκαρα σε μια οικοδομή που χτιζόταν αφήνοντας το αυτοκίνητο στο μελλοντικό γκαράζ της οικοδομής (η οικοδομή ήταν στα μπετά ακόμη) καλύπτοντας το 1/8 από τη πόρτα του γκαράζ. Τα υπόλοιπα 7/8 είχαν καλυφτεί από ένα άλλο αυτοκίνητο. Έλειψα για μια ώρα ακριβώς. Και πηγαίνοντας στο αυτοκίνητο ανακαλύπτω ότι η αστυνομία μου είχε πάρει τις πινακίδες και με καλούσε να πληρώσω το πρόστιμο των 40 ευρώ. Οι πινακίδες θα μου επιστέφονταν σε 10 ημέρες. Ρώτα έναν καταστηματάρχη εκεί δίπλα και μου είπε ότι ο εργολάβος είχε παρκάρει μέσα στο υποτιθέμενο γκαράζ και του είχα κλείσει την είσοδο, η οποία δεν είχε καμία σήμανση παρεμπιπτόντως. Και τους ρώτα γιατί το άλλο αυτοκίνητο ακριβώς πίσω μου των 7/8 είχε πινακίδες στη θέση τους χωρίς να μετακινηθεί. Και μου λένε ότι αυτό το αυτοκίνητο είναι της οικοδομής και αρά αυτός που μου έκανε καταγγελία και έφερε την αστυνομία τους είπε ότι μόνο το δικό μου αυτοκίνητο του 1/8 εμπόδιζε την είσοδο στο μελλοντικού γκαράζ. Ο χώρος που έκλεισα για να ακριβολογούμε δεν έπιανε ούτε το εμβαδό για να περάσει παπάκι.
Πάω στο Α/Τα Παγκρατίου και ενημερώνω το διοικητή για το περιστατικό. Του λέω ότι όντως πάρκαρα εκεί και ότι προτίθεμαι να πληρώσω το πρόστιμο άλλα αν γίνεται να μου δώσει τις πινακίδες πίσω σήμερα μιας και το αυτοκίνητο το χρειαζόμουν για να πάω να κάνω ακτινογραφίες θώρακα και να δω έναν παθολόγο λόγο προβλήματος στη μέση που έχω. Πράγματι μου είπε να πάω να πληρώσω το πρόστιμο και να πάω πάλι πίσω για να τις παραλάβω πράγμα όπου και έκανα. Άλλα όταν πήγα πίσω το αυτοκίνητο στο σπίτι, πλήρωσα το πρόστιμο πηρά ταξί και πήγα πάλι στην αστυνομία με το χαρτί κατάταξης μου και τις ακτινογραφίες τις μέσης για να του αποδείξω ότι όντως είχα πρόβλημα, μου ζήτησε να του δώσω την αδεία κυκλοφορίας και όταν με του είπα ότι το αυτοκίνητο είναι στο όνομα της μητέρας μου και όχι στο δικό μου , μου είπε ότι δεν μπορεί να μου δώσει τις πινακίδες πίσω άλλα θα πρέπει να έρθει η ίδια η μητέρα μου να τις παραλάβει.
Και πως θα με πάει η μητέρα μου στο στρατόπεδο κύριε αστυνομε, ανηκω σε μονογονεικη οικογένεια, τον ρωτάω?
Και μου απαντάει ότι υπάρχει και η συγκοινωνία…. μιας και αυτός ήταν φαντάρος όπως όλοι μας και άρα δεν ειχι δα καΙ τόσο φοβερό… Ειρωνία δηλαδή…
Και πως θα μπορούσα εγώ να έχω δικό μου αυτοκίνητο τη στιγμή που είμαι φοιτητής και για να δουλέψω κανονικά και να πάρω δικό μου αυτοκίνητο πρέπει να πάω φαντάρος?
Άλλα ξέχασα να σας πω ότι ο εργολάβος που είχε παρκάρει μέσα στην οικοδομή είχε ένα ωραίο Τζιπ Mercedes. Μήπως αυτό σας λέει κάτι; Και εγώ με ένα fiesta του 99 δεν είχα καμία ελπίδα να τα βάλω μαζί του. Ο Διοικητής δεν μου απάντησε άλλα επέμενε ότι τις πινακίδες θα τις πάρω μετά από 10 μέρες.
Και γιατί με πήγε πίσω σπίτι μου, Π Φάληρο, και με εφερε με την υποσχεση να μου δωσει τις πινακιδες και μετα μου ελεγε αλλα; Αυτό δεν τον ρωτησα αλλα δεν περιμενα καμια απαντηση
Και ο κυριος διοικητής κλείνοντας μου είπε ότι αν εχω παραπονο περι διφορετικης μεταχειρησης του δικου μου οχηματος και του αλλου που εκλεινε ολο το γκαραζ να κανω ενσταση… και θα παει στο αρχειο.
Ετσι λοιπον εγω θα παρω την συγκοινωνία και θα πάω να υπηρετησω τη μαμα πατριδα και να φυλαω τετοιους ανθωπους που είτε έχουν φράγκα, είτε κάθονται πίσω από ένα γραφειο και νομιζουν ότι καποιοι είναι. Α ξεχασα θα φυλαω και ολους τους αλλους, φτωχους και τα συναφη της κοινωνιας μας αλλα εμας μας εχει ξεχασει το ίδιο το κράτος.
Πάει λοιπόν η μητέρα μου την ημερομηνία που έπρεπε για να παραλάβει τις πινακίδες και ο διοικητής της λέει ότι του μίλησα απότομα και για αυτό δεν μου έδωσε τις πινακίδες. Ε, ρε σε τι κόσμο ζούμε….
